Rhipsalis pilocarpa, de maretakcactus

Rhipsalis pilocarpa houdt het midden tussen de harige grootvader van Shrek en neef Hoe-heet-ie, die zijn haar geverfd zou hebben. De maretakcactus komt oorspronkelijk uit Brazilië en behoort eigenlijk tot de Cacteaceae familie. Hij wordt in onze streken zowel binnen als buiten gekweekt.

Rhipsalis pilocarpa is een vetplant met een hangende groeiwijze en kan 60 centimeter hoog worden met dezelfde spanwijdte.

De maretakcactus is epifytisch. Zijn wortelsysteem blijft oppervlakkig, zelfs bij volwassen planten. Zijn wortels dienen voornamelijk om zich vast te klampen aan de bomen waarop hij groeit, zonder erop te parasiteren.

De groene stengels kunnen tientallen centimeters lang zijn en vertakken. Ze zijn verdeeld in vlezige, afgeronde segmenten. Terwijl de stengels van Rhipsalis paradoxa onbehaard zijn, is dit niet het geval bij Rhipsalis pilocarpa. Jonge scheuten zijn versierd met doornen en twijgen van alle leeftijden zijn bedekt met witte haren.

De stervormige bloemen zijn wit, soms geel. Ze verschijnen aan de uiteinden van de stengels in de late herfst of vroege winter.

Daarna produceert de plant bolvormige witte, lichtroze of rode bessen. Ze zijn niet groter dan zeven millimeter in diameter. Door hun gelijkenis met de vruchten van de maretak heeft Rhipsalis pilocarpa de bijnaam maretakcactus gekregen.

Maar daar houden de overeenkomsten op. In tegenstelling tot maretak is Rhipsalis pilocarpa niet giftig voor mensen of huisdieren. Hij vormt geen gevaar als hij wordt ingeslikt of aangeraakt.