Adenium oleifolium, de kleinste van de woestijnrozen

Met zijn bladeren die lijken op die van de olijfboom en zijn bloemen die doen denken aan die van de oleander, zou Adenium oleifolium verward kunnen worden met een mediterrane plant. Maar dat is het niet! Deze woestijnroos komt uit zuidelijk Afrika en behoort tot de Apocynaceae familie.

Adenium oleifolium is een half-succulente struik met een rechtopstaande, bossige groeiwijze. Deze woestijnroos is kleiner dan adenium boehmianum of adenium obesum en is amper 60 centimeter hoog wanneer hij volgroeid is.

De plant heeft een ingegraven caudex waaruit pezige of stijve half-luchtige stengels groeien. De stam vertakt zich en draagt bovenaan takken met groene of bruine schors.

De eenvoudige bladeren groeien in een spiraal aan het einde van de takken. Sommige zijn gesteeld en andere zijn kort gesteeld. Ze zijn rechtlijnig en smal, tot tien centimeter lang en slechts 1,5 breed. De groengrijze bladen zijn bedekt met een fijn dons. Adenium oleifolium is een bladverliezende plant. Aan het begin van de winter vallen de bladeren om de verdamping te beperken.

Vanaf de eerste lentedagen bloeien er cymovormige bloemen. Hun vijf bloemblaadjes zijn samengesmolten tot een buis in het midden. Hun open lobben geven de bloem de vorm van een ster.

De kleur van de bloemblaadjes varieert tussen hybriden en cultivars. Commercieel verkrijgbare exemplaren hebben vaak lichtroze of rode bloemen. In het wild kunnen ze violet, magenta of tweekleurig zijn. Maar het maakt niet uit welke variëteit: de keel van de bloem is altijd donkerder dan de bloemblaadjes en geel gestreept.

Adenium oleifolium produceert vruchten die bestaan uit twee samengesmolten follikels. Ze dragen borstelharen aan het uiteinde die helpen om de zaden te verspreiden.

Adenium oleifolium is giftig. De woestijnroos bevat alkaloïden, een stof die zeer gevaarlijk is voor dieren bij inname en irriterend is bij aanraking. Houd je plant buiten bereik van huisdieren en draag handschoenen bij het snoeien.